Bu hekayəni danışan yazıçı öz həyatını kökündən dəyişmək qərarına gəlir. O, Krit adasında kömür yatağını icarəyə götürür və “əsl işlə” məşğul olmaq üçün ora yollanır. Biznesdə bəxti gətirmir, idealist planlarını həyata keçirə bilmir, lakin bu işdən daha böyük mükafatla ayrılır. Onun qismətinə Zorba kimi şəriklə tanış olmaq yazılır. Zorba sadəcə “burada və indi” amalı ilə yaşayır. O, tamamilə azad insandır, hər cür mənəvi qadağalardan azaddır. Onun üçün materiya ilə ruh, yaxud Tanrı ilə İblis arasında xüsusi bir fərq yoxdur. Oşo Racnişin sonradan yazdığı kimi, yunan Zorba buddizmin ali təzahürü idi. Zorba hind mistiki Oşonun təlimlərinə xeyli dərəcədə təsir edib, onun fikrincə, Zorba-Budda ideal hesab olunur, o, Buddanın mənəviyyatını və Zorbanın cizgilərini özündə ehtiva edir. Oşo Zorba təlimi adı altında “cəhənnəmdən qorxmayan, cənnətə can atmayan, həyatdan tam həzz alaraq, cüzi şeylərlə, yeməklə-içməklə, qadınlarla... kifayətlənən insanı” nəzərdə tutur. O, gərgin iş günündən sonra əlinə musiqi aləti alaraq, çimərlikdə saatlarla rəqs edir...